TnT’s trip 2009

Reis mee met de grote trip van Tim en Tanja door Zuid Afrika en Swaziland. Vierduizend-negenhonderd-en-vijftig kilometer in achttien dagen door vijf provincies en twee landen. Dat is zo’n ruime driehonderd liter loodvrij voor gemiddeld R5.93 per liter. Dit reisverslag is samengesteld uit correspondentie brieven voor de papa’s en de mama’s in Nederland. Het zijn dus real-life verhalen, geschreven op het moment dat de spanning het hoogst was… haha!!

Port Elizabeth, 16 januari 2009

Op 4 februari 2009 vindt de registratie plaats voor het nieuwe universiteitsjaar aan de NMMU, dat betekent voor TnT dat ze nog twee weken vakantie hebben voordat de universiteit weer begint. 

In het afgelopen studiejaar hebben we veel te horen gekregen over de bijzondere natuurgebieden van Zuid Afrika. Het Kruger Nationaal Park dat net zo groot is als de helft van Nederland en waar Karel en Marja ons veel over verteld hebben, het wereld erfenisgoed: St Lucia wetlands met haar vijf verschillende ecosystemen en ook de natuurreservaten in Swaziland waar Noortje vrijwilligerswerk heeft gedaan bij de zwarte neushoorns. Deze twee weken geven voor ons een mooie gelegenheid om dan eens eindelijk de mooie natuurgebieden te gaan bekijken waar we al zoveel over gehoord hebben.

Een deel van de accommodatie hebben we vorige week al geboekt om er zeker van te zijn een kampeerplekje te hebben.  Een kampeerplek inderdaad, want we gaan echt kamperen. Niet alleen is dit een goedkopere manier van overnachten, we zitten dan ook echt in de natuur en zo kunnen we luisteren naar de geluiden van de echte Afrikaanse nacht. We gaan met ons rode autootje, die net zijn jaarlijkse servicebeurt heeft gehad en gisteren door Tanja is gepoetst. We hebben een extra tank gekocht met 10 liter benzine voor achter in de auto, zodat we nooit zonder komen te zitten.  We hebben ons dus goed voorbereid, wat natuurlijk ook nodig is voor zo’n grote reis. Sommige dagen hebben we nog geen accommodatie gereserveerd. Afhankelijk van wat mogelijk is en waar we zin in hebben zullen we dit later invullen.

uMtentweni, 18 januari 2009

We zijn gisteren goed aangekomen in uMtentweni, een plaatsje net boven Port Shepstone. Meer dan 800km gereden! Het autootje doet het goed, heel zuinig en de wegen zijn ook goed. Vandaag rijden we door naar St Lucia. Een rit van ongeveer 3uur, dus we doen lekker rustig aan.
Het klimaat is hier subtropisch, regenseizoen in de zomer, en dat is ook te zien aan de mooie natuur. Het is hier heel groen met veel bananen-plantages, super mooi.
Strakjes tentje opzetten, braai aanmaken en dan vijf dagen chillen voordat we weer verder gaan.

St Lucia, 19 januari 2009

Wacht nog maar even met hierheen komen. Sinds we in St Lucia zijn gearriveerd hebben we nog geen zonnetje gezien. Het blijkt dus echt te kloppen dat het regenseizoen in de zomer is. Gisteravond en vannacht hebben we heel veel regen gehad en daardoor ook slecht geslapen in ons tentje.
Nou even de positieve kanten van St Lucia: het krioelt hier van de hippos en krokodillen. Niet in een reservaat achter een hek, maar in de rivier die achter onze camping stroomt. De hippos komen s nachts het land op om te grazen. Gelukkig zijn ze nog niet over de tent heen gelopen :-)

Vanochtend zijn we met ons autootje het natuurreservaat in gereden. Een heel mooi reservaat met veel soorten bokkies en hele zachte rode duikertjes. Koffie gedronken aan de zee en om 4uur zijn we met een rivierboot de estuary op gegaan om de hippos van dichtbij te bekijken. We zijn net terug van het restaurantje (ribkes en gambas), knus met zn tweeen onder een te kleine paraplu.

Als we morgen weer onder een grijze hemel wakker worden gaan we misschien toch  doorrijden. Al geeft de weather forcast ook voor het noorden de komende 2 dagen nog geen beter weer en dat terwijl in PE de zon schijnt :-(

Sodwana Bay, 20 januari 2009

Vanmiddag zijn we toch maar vertrokken uit St Lucia. Het is een heel mooi natuurgebied, maar het dorpje St Lucia waar wij verbleven was toch wel heel erg op toeristen ingesteld en dat zijn wij natuurlijk niet. Zodoende dat we vanmiddag om 4uur aankwamen in Sodwana Bay, een plaatsje dat grenst aan het noorden van het Greater St Lucia wetlands park.

We verblijven nu op een camping in het Sodwana Bay National Park. Een hele grote camping, maar we hebben echt het idee dat we hier helemaal alleen zijn. Ook belangrijk: het is droog! Zo ook onze stoeltjes en tentje en we hebben net heerlijk genoten van een braai met knakworstjes, braaibrooikies en groentjes op ons eigen kampvuurtje. Heerlijk dit is het kamperen waar we ons op verheugd hadden.

Morgen staat een wandeling op de planning en beestjes vangen bij de rocky shores. We hebben al hele mooie visjes gezien en balen ervan dat ze niet mee kunnen voor in de tank. Dat zou ook een beetje onhandig zijn want dan moeten ze eerst nog mee naar Kruger… haha!
Morgenavond gaan we met een gids op zoek naar zeeschildpadden. Sodwana Bay is een turtle nesting site voor zowel de Loggerhead als de Leatherback, nu maar hopen dat we ze zien!

We hebben nu betaald voor twee nachten en trekken daarna waarschijnlijk gelijk door naar Swaziland. Ik kan niet beloven dat jullie morgen weer een update krijgen via de mail. Dan dus niet ongerust worden :-) Ik moet zeggen het werkt wel heel goed en is nog niet eens duur dat internet via de telefoon.

We zijn blij met jullie emails en updates over het dooiende Nederland. Trouwens, vandaag onze tweede malaria-tablet gehad en tot nu toe nog geen bijverschijnselen of achterdochtigheid… haha!

Kruger NP, 24 januari 2009

Veel impala's, zebra's en warthog's, 1 olifant, een yellow-billed hornbill, 3 giraffen en 2 neushoorns. Dat is de stand van een uurtje in Kruger.

Na drie dagen radio stilte zijn we weer terug in Zuid Afrika en hebben we weer bereik. Hoog tijd dus voor een update van 'TnT on the road -Trip 2009'.

Swaziland is echt heel mooi en we hebben genoten. We waren de enige camping gasten in Hlane en we hebben ons drie dagen goed vermaakt. Vooral van het gratis braaihout hebben we goed gebruik gemaakt. Het rook verschrikkelijk lekker. Er zou een manier moeten zijn om geur via de email te versturen. We hebben s ochtends een bushwalk gemaakt met een gids en s middags zijn we zelf met de auto erop uit gegaan. We hebben geen regen meer gehad en hebben goed geslapen… totdat we wakker schrokken van het gebrul van de leeuwen…
Zo, ik had nooit gedacht dat dat zo'n indruk zou maken. Ik kneep Tim in zijn arm en het angstzweet brak uit. Omdat het vrij warm was hadden we alleen het gaasdeurtje dicht van de tent. Stiekem ga je dan toch in het donker turen om te checken of ze niet toevallig naast de tent zitten en je gaat bedenken wat je doet als ze naast de tent zitten, wat zij zullen doen, hoe ver de auto staat, hoe groot de kans is dat je de afstand haalt, dat je de autosleutels hebt en of een ranger je nog kan redden als je aangevallen wordt. Nou denk maar niet dat je daarna nog kan slapen. Bovendien waren Tim en ik het al eens dat de veiligheidsvoorschriften in Swaziland toch van een ander niveau zijn dan Zuid Afrika. Het hek rondom de camping hield volgens ons geen olifant tegen, een leeuw dus eigenlijk ook niet. Ietwat geruststellend was de bewaker met zijn zaklamp die snachts langs het hek patrouilleerde. Al vroegen we ons af wat zijn capaciteiten waren.

Uiteindelijk alles overleefd en vanochtend vroeg vertrokken. Eerst naar de grens van Swaziland-SA en dan naar de grens van Kruger, Crocodile Bridge. Op dat moment staat er 2000km op de teller.
Vanaf vanavond is het Balule bush camp voor 5 nachten. Even lekkergenieten van het enorm grote en mooie park Kruger.

Kruger NP, 25 januari 2009

Nou hier liggen we dan weer in ons oh-zo-knusse tentje. Ik durf te wedden dat het wel 40 graden hier binnen is… pff!  Om te voorkomen dat er muggen of andere insecten binnen komen, gaat de rits alleen heel even open als wij erdoor naar binnen moeten, met als gevolg dat er totaal geen luchtverversing plaatsvindt. Lekker!

Hier volgt update 5, live vanuit Balule, Kruger NP.

Vandaag is een dag geweest met heel veel nieuwe ervaringen, ik had het deze keer niet erg gevonden om ze te missen. Het begon al vorige nacht. Ik schrok wakker van het geluid van voetstappen, zo'n beetje naast ons tentje leek het, alleen bleef het geluid ongeveer op dezelfde plek. Gelukkig was Tim ook wakker en ook hij kon het geluid niet thuis brengen. Heel dapper wou hij wel even kijken wat het was. Met de zaklamp naar buiten, bleek dat een nijlpaard gras kwam eten… tjomp tjomp tjomp… aan de andere kant van het hekje. Blij met dit geweten toch weer in slaap gevallen.

Vanmiddag rijden we in het park niet vindend waar we naar zochten, nog een bocht om, staat er ineens een olifant bull op vijf meter van onze auto. Bull ook schrikken en met zijn kop zwaaien en met zijn oren klapperen. Het zag er niet vriendelijk uit, dus wij maar achteruit rijden, olifant komt weer dichter naar ons toe. Wat doe je dan? Wat is de maximum snelheid van een olifant? Wat is de maximum snelheid van een achteruit rijdende citigolf? Gelukkig werd de afstand snel groter, konden we draaien en hebben we niet meer om gekeken. (deze ervaring is op film vastgelegd)

En tot slot nog de 'red romans'. Om erover te schrijven bezorgt me alleen al de kriebels. Red romans zijn roze spinnen ter grote van een hand. Ze kunnen heel snel rennen. S nachts trekken ze je haar uit om nestjes van te maken en als ze bijten ben je voor 10uur plaatselijk verdoofd. Deze beesten renden na onze braai met de buren onder de tafel door. Onze buurman wist met zijn voet dit monster snel te verbrijzelen. Alleen 1 probleem ons tentje heeft een gat ter grootte van een hand…

Nu lig ik hier zwetend in het knusse tentje, zo af en toe even de omgeving beschijnen met het lichtje van mijn telefoon. Als er plek is en als het niet te duur is gaan we morgen misschien verhuizen naar een hutje. Deze bush-experience wordt me nu een beetje
te bushy.

Morgen staat er een 'river walk' op de planning. Anderhalf uur langs een rivier met nijlpaarden en krokodillen, onder begeleiding van een gids. Dat zal wel goed komen toch?

Kruger NP, 26 januari 2009

Okee ik moet zeggen s nachts lijkt alles erger en als je dan s ochtends op staat en de zon schijnt weer midden in dit mooie natuurreservaat dan vervagen alle nare spin ervaringen… haha!
Ik heb speciaal voor jullie een foto gemaakt van de dooie spin. Heel grappig was dat niet veel later de hornbill kwam en van de dooie spin een lekker ontbijtje maakte… jakkie!

De rivier wandeling was heel mooi. De gids kon ons heel veel vertellen over de bomen, planten en dieren. We hebben de nijlpaarden van een afstandje gezien, de zebra's renden vlak langs ons en dan toch nog een close encounter met een groep olifanten. De gids bracht ons snel in veiligheid en toen konden we ze vanaf een afstand bekijken. Heel mooi!

Vanavond verhuizen we naar camping Satara, vanwaar we ook night-drives kunnen doen. Dat kan vanaf Balule niet en dan mis je alle nachtdieren. Dat zou jammer zijn.

We hebben al heel veel mooie foto's. De mooiste is de close up foto van een jonge hyaena. Die had ik graag mee naar huis genomen :-) Hij was heel fluffy!

Dat was het weer voor vandaag. Nu gaan we koffie drinken :-)

Kruger NP, 29 januari 2009

Vanavond is alweer ons laatste avondje in Kruger. Wat is het snel voorbij gegaan. We begonnen ons net thuis te voelen. Ons dag programma begint om half 5 s ochtends. Om die tijd opent de poort van het camp, ongeveer een uur voordat de zon opkomt. Dan rijden we de S100 op, de dirt road met de meeste lion, cheetah en leopard sightings. Aan het eind van de S100 ligt een picknick plaats waar we dan koffie zetten en ontbijten. Op het heetst van de dag zijn we terug in Satara om verfrissing te zoeken in het zwembad en te lunchen. S avonds gaan we mee met de sunset drive. Metwell is de beste gids. Hij spreekt 9 van de 11 officiële afrikaanse talen en hij is niet alleen geïntereseerd in de Big 5. Hij daagt ons uit om alle vogels bij naam te noemen en hun liedje te fluiten. Na de drive is het inmiddels weer donker en genieten we van een braai voor ons tentje. Altijd komt er dan even een hyaena aan de andere kant van het hek kijken of hij ook iets kan krijgen. Het voeren van de dieren is verboden en je kunt er zelfs een boete voor krijgen. Dat is maar goed ook. Vroeger werd het wel gedaan, de dieren worden er agressief van en moeten dan geschoten worden. Gelukkig kunnen we deze hyaena wel wegjagen en dan wordt hij niet boos.

Meestal gaan we na de braai slapen, maar dat was gisteren anders. Nadat de hyaena langs was geweest klonk ineens een heel raar geluid aan de andere kant van het hek. Het leek als een soort wind die steeds harder werd. Onze zaklampjes zijn te zwak om ver het veld in te schijnen, maar al snel zagen we wat het was. Een hele kudde wildebeest op hol geslagen en daarachter aan drie leeuwinnen. Ik stond bijna op het punt om naar de auto te vluchten zo eng dichtbij was het. Toen hadden een paar rangers en gidsen hun spotlight in het veld gericht zodat we konden zien wat er gebeurde. Op nog geen 50 meter van ons tentje hadden de leeuwen een baby wildebeest neer gehaald en wij konden alles volgen. Toen kwam de mannetjes leeuw en met een hoop gebrul nam hij de prooi over. Die werd toen gedood. Daarna kwamen drie jonge mannetjes die de prooi ook wilden stelen. Dat is niet gelukt maar zo nu en dan hoorde je gebrul en deze keer was het echt dichtbij. Best wel heel erg eng.
Het was fijn om ook met de rangers te kunnen praten. Zij kennen de groep leeuwen en weten precies wat er gebeurd. Één ranger was er bij geweest bij de 'battle of Kruger' en kon ons vertellen waar de dam was. Daar zijn we vandaag heen geweest maar er waren geen leeuwen of buffalo's… helaas.

Nu zitten we in Crocodile Bridge. Hier hebben we afgesproken met Ann Katrin ons buurmeisje uit PE en een vriend van haar, Flo en nog een Zwitser, Yves die ze onderweg ontmoet hebben. Goede gelegenheid voor een braai. Met onze spannende verhalen kunnen we hun al helemaal voorbereiden op de Kruger experience.

Kwazulu-Natal region, 31 januari 2009

Op dit moment on the road to the Northern Drakensbergen. Heb ik even de tijd om te vertellen wat er de afgelopen twee dagen is gebeurd.

Zoals ik vertelde hadden we een ontmoeting in Crocodile Bridge met Ann Katrin, Flo en Yves. Dat was heel erg gezellig. Dappere Tim heeft ons die avond gered van twee 'red romans'. Grappig was dat Flo nog banger was voor de spinnen dan ik. hihi!

Die ochtend gingen we weer vroeg op game drive. De rode citigolf mocht voorop. Nog geen 100 meter van de poort lagen twee leeuwen in de stromende regen op de weg. Poesjes houden toch niet van water dacht ik? Toen kwam er nog een derde leeuw uit de bush. Het is echt heel bijzonder want leeuwen zie je niet zo gauw. Waarschijnlijk hadden ze een prooi, want een stukje verderop liepen de hyaenas over de weg, die toen weer weggejaagd werden door de leeuwen. Het leek een beetje op de Lion King. Niet lang daarna kwamen we ook de buffalo, neushoorn, giraffe, zebra, impala en olifant tegen. Het was echt ongelofelijk.
Andere dagen rijdt je uren zonder een dier te zien en nou alles in een ochtendrit. We waren allemaal zo enthousiast, toen hebben Tim en ik gelijk maar besloten om nog een nachtje langer te blijven. We hadden toch al geen zin om Kruger te verlaten.
Daar hebben we echt geen spijt van gehad. Vanochtend liep op de koop toe een cheetah midden op het pad en even later kwamen we een groep spelende wilde honden tegen. Het was echt zo mooi! Uiteindelijk was het ook niet leuk om vandaag weg te gaan. Maar we waren niet de enige want Yves die vliegt vanavond vanuit Johannesberg terug naar Zwitserland. Wij hebben besloten om nog twee nachtjes in de Drakensbergen te blijven.

We hebben in Kruger heel veel aardige mensen ontmoet. Hele leuke gesprekken gehad met de meest uiteenlopende personen. Van een stel dat bij ons in Balule op de camping stond hadden we een eigengemaakte worst gekregen voor op de braai. Gemaakt van blue wildebeest die de jongen zelf had geschoten. Dat smaakte zeer goed. Grappig was dat de dag erna de wildebeest door de leeuwen werd gevangen. Dus eigenlijk konden we hun groot gelijk geven… hihi.

Nou komen we bijna aan in Bergville, waar we een kamertje hebben in de backpackers.

Port Elizabeth, 3 februari 2009

Oost, west, thuis best… aangekomen in PE. Vannacht hebben we doorgebracht in een backpackers in uMzumbe, en vandaag weer 800 km terug gereden in ongeveer 12 uur.

De Drakensbergen waren heel erg mooi. Het was goed dat we er twee nachten bleven want zo konden we mooi mee gaan met een hike naar de amphitheatre. Onder begeleiding van een gids hebben we een wandeling gemaakt in de Noordelijke Drakensbergen. De eerste twee uur was het zigzaggend een berg op en het laatste stuk omhoog was 250 meter op handen en voeten stijl omhoog klimmen over grote stenen en rotsen, best pittig. Eenmaal boven konden we genieten van het schitterende uitzicht en onze lunch. Daarna ging de wandeling nog langs de top van de op een na hoogste waterval van de wereld. De waterval zelf hebben we moeilijk kunnen zien van bovenaf, maar het riviertje deed een beetje denken aan een stroomversnelling van CenterParcs. Het duurde ook niet lang voordat iedereen in het water was gesprongen. De afdaling was aan de andere kant van de berg, daar hadden ze mooie stalen ladders gehangen die recht naar beneden de afgrond in gingen. Dus vooral NIET naar beneden kijken en goed de handjes vasthouden…

De dag erna zijn we in één keer naar uMzumbe gereden in het gezelschap van Hélène, een Nederlandse die vloeiend Engels, Frans en Spaans spreekt, Wow, dat wil ik ook! Als ze naar PE reist dan hebben we afgesproken om haar mee te nemen naar de sushi bar. Dat wordt voor ons toch ook wel weer tijd dat we daarheen gaan.

Enzo zijn we aan het eind gekomen van deze mooie reis.. of misschien toch niet helemaal, we moeten morgen dan wel registreren op de universiteit, daarna hebben we nog vier dagen over. Genoeg tijd om nog even naar Stellenbosch te rijden om onze vrienden Ann en Hugo te bezoeken. Ann zat vorig jaar bij Tanja in de klas en nu studeren ze aan de universiteit van Stellenbosch. Het laatste weekendje zullen we dan nog even gaan genieten van het mooie stadje Stellenbosch en de vele wijnboerderijen om daarna dan toch maar terug te keren naar PE. Kunnen we komende week mooi de was doen, de afwas, de auto poetsen… lekker weer thuis!