Veldwerk in Samara

.
Tim en Tanja hebben een fantastische week achter de rug. Momenteel zitten we in de auto op weg terug naar Port Elizabeth. Tim achter het stuur en Tanja achter de laptop. Zo af en toe moet Tim even remmen en tuuteren om de aapjes van de weg af te jagen, we hebben gezien wat voor ongelooflijke vlekken ze kunnen veroorzaken…
English version at the bottom!

Na drie lange weken met examens zijn we vrijdag vertrokken naar het natuurreservaat Samara, 55 km ten zuid-oosten van het plaatsje Graaff Reinet. Gelukkig mocht Tim mee als persoonlijk assistent en prive chauffeur!! Zoals jullie wel doorhadden hebben we af en toe even de mogelijkheid gehad om wat leuke foto’s te plaatsen. Het natuurreservaat Samara ligt omringd in de bergen daardoor hadden we op locatie geen ontvangst met de telefoon, maar in het zuiden is gelukkig een beetje ontvangst, en dus ook het internet.

De reden van ons bezoek aan Samara Private Game Reserve (www.samara.co.za) hebben we volgens mij nog niet helemaal uitgelegd. Dat zal ik dus eerst maar even doen. Het is een onderdeel van Tanja’s opleiding om een jaar lang een onderzoek uit te voeren. Dat houdt in het verzamelen van de gegevens, het verwerken en daarna het vergelijken van de resultaten met de verwachtingen. Het 28 000 hectare natuurreservaat Samara bestond oorspronkelijk uit een aantal boerderijen en de daarbij behorende grond, deze zijn elf jaar geleden opgekocht. Sindsdien heeft de grond braak gelegen en zijn de boerderijen afgebroken. Twee jaar geleden is in het natuurreservaat een vijf sterren lodge gebouwd en worden de gasten tweemaal per dag rond gereden in het reservaat met een prive ranger.  De organisatie van Samara heeft een grote verscheidenheid aan oorspronkelijk voorkomende diersoorten teruggeplaatst in het reservaat. Een aantal van deze dieren zijn neushoorn, cheetah, giraffe, kudu, rood hartebeest, eland, springbok, duiker, porcupine, bat-eared fox en jakhals. Sinds de oprichting van het reservaat is het oorspronkelijke aantal van 400 springbokjes bijna gehalveerd. Een goede reden om te onderzoeken wie de oorzaak is van deze populatie daling. De rangers verwachten dat de jakhals of de cheetah de boosdoener is. Daarom hebben ze mij gevraagd om het dieet van de jakhals te onderzoeken.

In een periode van tien dagen hebben we 65 ‘scat samples’ gevonden, een mooi aantal. De uitwerpselen hebben we per sample verpakt en de gegevens genoteerd zoals de datum, de versheid en de coordinaten van de locatie. Terug op de universiteit in het laboratorium worden de samples gedroogd. Uit elk sample verzamel ik tien haren, waarvan ik vervolgens de structuur kan bekijken onder de microscoop. Ieder dier heeft zijn identieke haarstructuur, op die manier kan ik dan de samenstelling van het dieet van de jakhals vaststellen. De jakhals is een oportunist wat voeding betreft, dus buiten de haren kan ik ook de overblijfselen van insecten, planten en zaden aantreffen. Daar ben ik dus nog wel even mee bezig.

In het kort komt het erop neer dat we tien dagen lang in het huis van de eigenaar hebben gewoond, maar dat we daar eigenlijk alleen kwamen om te slapen. Iedere ochtend om 7 uur konden we koffie en muesli pakken in de keuken. Daarna pakten we ‘onze’ land cruiser om vervolgens de hele dag op pad te zijn op zoek naar poepjes. Goed zoeken vanuit de auto, rondom de verschillende waterpoelen lopen, hier en daar een helling overwinnen en jezelf verdiepen in holen.

De jakhals zelf hebben we maar zelden gezien, maar toch een leuke foto van kunnen schieten. Terwijl de springbokjes zich wat makkelijker op de foto laten zetten, maar toch het liefst vanuit de verte. We hebben op onze zoektocht veel verschillende dieren gezien, maar we hebben helaas de giraffen over het hoofd gezien (ja het kan echt!). Gelukkig hebben we wel de schitterende neushoorns gezien die vrolijk langs de waterplas liepen, we zijn daar maar eventjes niet naar scat gaan zoeken.

Als we dan om 6 uur, vlak na zonsondergang! (zie foto), thuis kwamen, dan stond het avondeten al op ons te wachten. Daarna naar huis… heel even relaxen en dan lekker het warme bedje in… want de volgende morgen was het weer vroeg op… en heel…

Onze tas is inmiddels alweer ingepakt voor de volgende reis naar Oudtshoorn waar wij de currie… uhh ik bedoel Tanja’s ouders gaan ontmoeten.

———————————————————- English version

Tim and Tanja's last week was just perfect. On this moment we hit the road back to Port Elizabeth. Tim behind the steering wheel and Tanja behind her laptop. Now and then Tim has to break and hoot in order to scare away the monkeys off the road, we know what devastating stains they cause… We believe we haven't really explained our reason for heading off to Samara, a private game reserve close to the town Graaff Reinet. Let me explain first, The decline in the springbok population at Samara Private Game Reserve is a cause for concern. It has been assumed that the indigenous black-backed jackal is the main cause for this decline. Research on this subject will be undertaken as part of my BSc Honours degree in Zoology. By analyzing the diet of the black-backed jackal, information will be available on its feeding behaviour and hence the potential effect on springbok. In order to analyse the jackal diet, a series of faecal samples will be collected for analysis in the laboratory. Occurrence and identity of mammals in the jackal diet can be shown by the presence of hair in the faeces, as each mammal species has unique hair scale patterns. Additional observation on the contribution of birds, insects and fruit in the diet can also be obtained from the faecal sample.

In total we managed to collect 65 faecal samples in 10 lovely days. We stayed in the owners mansion and were invited to enjoy the cooks dinner every night. In our 'own' Landcruiser we drove around the reserve in search of the jackal scat. We got to make the best shots of all the wildlife in the reserve, which was amazing and unique.

And now our bags are packed again. Tomorrow we meet Tanja's parents and together travel to Oudtshoorn, the town of ostrich steak and cheetah hugs.