Het reisdagboek van Jan en Martha

Woensdag is het dan eindelijk zover en gaan we Tim en Tanja ontmoeten, ze komen ons ophalen in Mosselbay en samen gaan we dan naar Oudtshoorn om alle plekken te bekijken waar Tanja haar stage van de HAS heeft gevolgd in 2004.

Het is een geweldig weerzien onder een stralende zon en het gevoel dat we elkaar een half jaar niet gezien hebben is al gauw verdwenen. Met een prima chauffeur en een goed lopende rode Golf rijden we over de Robinsonpas naar Oudtshoorn.

Het hele programma ligt hier vast: zeker ‘Cango Wildlife Ranch’ (Tanja’s stageplek), de Cango Caves: de avontuurlijke route met klimmen en kruipen, en de struisvogelfarm waar we op een struisvogel mogen zitten en rijden. Voor Tanja en ook voor ons een aangenaam bezoek, zeker omdat verschillende mensen zich Tanja nog goed kunnen herinneren.

Om de thuisreis in 2 stukken te delen nemen we ook nog een overnachting in Plettenberg Bay, waar een bijzondere schelp te vinden is en we die ook best wel willen zoeken aan het strand. Het geluk om er eentje te vinden hebben we niet maar als Tim en Tanja wierook kopen in een leuk winkeltje is de mevrouw zo vriendelijk om ons, de beschadigde die ze nog heeft liggen, te geven. 
Dan is het dik 300 km. naar Port Elizabeth, grote weg en het schiet aardig op. In George rijden we naar het spoorwegmuseum en voor een entree van 5 rand (0.40 cent) kunnen we mooie stoomtreinen en oldtimer auto’s bekijken.

We hebben het grote geluk dat de buren van Tanja en Tim deze maand vertrokken zijn naar Duitsland en er zijn geen nieuwe huurders zodat wij gewoon buren zijn de komende dagen. Er wordt goed voor ons gezorgd: wat ontbijt betreft, entertainment en avondeten. Maandag kunnen we de universiteit bezoeken en kennis maken met Dewald en Gideon. Dinsdag is er een strandwandeling en woensdag een bezoek aan Uitenhage. Hier zijn de Volkswagenfabrieken met een eigen museum. Er zijn heel wat kevers te zien en ook de techniek wordt verduidelijkt aan de hand van demonstratie modellen.

We hebben niets dan lof voor onze reisleiders, Tim is een voortreffelijke kok, we mogen gebruik maken van computers en internet. Daarom is het ook mogelijk dit verslag te maken en te verzenden en jullie te laten weten hoe het ons vergaat in Zuid Afrika. Donderdag zijn we al zo zelfstandig dat we een wandeling gaan maken door het natuurreservaat dat bij het universiteitsgebouw ligt. Op loopafstand van ons overnachtingsadres, onder een heerlijk zonneschijntje wandelen, zien we de springbokjes en zelfs een grijsbokje dat heel rustig van de warmte ligt te genieten. Een van Tanja’s wensen is om te gaan shoppen en dat kan hier in winkelcentra’s die lijken op de nieuwbouw outletcentra’s bij ons in Nederland. Alleen de winkels sluiten al om 18 uur en dan zijn we nog lang niet klaar, daarbij willen we ook nog aan het strand de groene schelpen van de zee-egel zoeken en het is donker om 18 uur, tijdnood!

Voor de zaterdag hebben we de appeltrein gereserveerd van Port Elizabeth naar Thornhill, zo’n 40 kilometer door de mooie natuur. Met uitleg van Gideon, een van de vrienden van Tim en Tanja, die ook meegaat. Het indrukwekkendste is de ‘Van Stadens’ brug die we te voet mogen oversteken zodat we de trein mooi kunnen fotograferen. De hele dag zijn we onderweg en als afsluiting rijden we met Gideon mee naar zijn ouders in Uitenhage voor de braai.

Op zondag is hier langs het strand een markt waar we natuurlijk heen moeten om souvenirs te kopen en een ijsje te eten. Als we terugkomen heeft Tim het hele huis gepoetst en staat het eten alweer voor ons klaar: risotto met butternut, we hoeven maar aan te schuiven, luxe! Voor morgen proberen we een reservering te maken voor een bezoek aan het Addo National Park om de olifanten te zien en dat lukt niet al te best dus gaan we maar naar bed. Op maandagmorgen zijn we eigenlijk heel snel klaar, Tanja belt nog een keer om te reserveren en in een mum van tijd weten we dat we mee kunnen met de ‘sundowner gamedrive’ om 16 uur en dat we kunnen overnachten in een chalet in een citrusplantage in de buurt. Inpakken en wegwezen! We worden allervriendelijkst ontvangen en kijken onze ogen uit, zo’n mooie lokatie aan het water met kajaks om te gebruiken en met het mooie weer is dit erg aanlokkelijk. We moeten ons echter op tijd melden voor de tour door Addo dus op naar de volgende afspraak. Dik ingepakt voor de wind en de kou (als de zon verdwijnt) rijden we in een open jeep met ongeveer 20 personen door het reservaat waar we uiteindelijk 1 olifant, 3 aapjes, 10 kudu’s  en 2 jakhalzen zien. Een beetje teleurgesteld rijden we naar ons slaapadres terug en besluiten morgen terug te gaan maar dan onder leiding van onze prive rangers: Tim en Tanja. Tim verzorgd ons nog een braai op het open vuur naast het chalet en om half 11 duiken we het bed in om een heerlijke nacht te slapen.

We komen tijd te kort! Om 10 uur moeten we eigenlijk het chalet verlaten maar het gaat allemaal heel relaxed. We ontbijten op ons gemak, gaan de rekening betalen en informeren naar het citrusfruit in de boomgaarden. De eigenaar nodigt ons uit om hem te volgen en hij laat ons achter tussen de mandarijnen en sinaasappelboompjes met het advies om te plukken en te proeven. Dit is een droom, plukken, schillen en smullen, verser kan niet. Het probleem is alleen dat we geen citrusvruchten mee mogen nemen naar het park en alles ruikt naar de sinaasappels. We proberen met water en eau de toilet de reuk te verdrijven en rijden dan naar Addo. Van 12 tot 17 rijden we stapvoets door de natuur en zien verschillende groepjes olifanten met baby’s en jongen in verschillende groottes, indrukwekkend kort langs de auto lopen ze en het is maar afwachten of ze de reuk van de vruchten in de kofferbak gewaar worden. Voor alle zekerheid draai ik toch maar het raampje dicht en dat geeft toch het gevoel dat ik wat veiliger zit. Kudu’s zien we overal, er zouden er zo’n 2000 in het park rondlopen en dat verklaart veel. Hele parmantige wrattenzwijnen, niets bang voor de auto’s, laten zich gemakkelijk fotograferen. We genieten volop en kunnen met zekerheid zeggen dat Tim en Tanja heel veel geleerd hebben van hun uitstap naar het wildpark Samara, waar ze voor Tanja haar onderzoeksopdracht 10 dagen poepjes hebben verzameld van de jakhalzen.

We willen voor het donker terug zijn in Port Elizabeth, we moeten hier nog maar eens terugkomen. De laatste gezamelijke dag, er moet van alles afgerond worden. Geld afhalen om de overnachting te betalen en ook even koffie drinken met de huisbazinnen. Boodschappen doen voor het ontbijt morgenvroeg, Tanja en Tim pakken nog wat kadootjes voor de familie in Nederland zodat wij die kunnen meenemen, afscheid nemen van Gideon en dit verslag afmaken voor de website. Dan voor de laatste keer samen uit eten, Braziliaans, erg lekker en dan op tijd naar bed, morgenvroeg worden we om half 7 verwacht bij het vertrekpunt van de Bazbus.

Dat betekend afscheid nemen van elkaar, maar we laten Tanja en Tim achter met een gerust gevoel. Vanaf maandag gaan ze hard aan het werk voor hun 2^e gedeelte van dit studiejaar. Wij reizen langzaam richting Kaapstad vanwaar we weer naar huis vliegen om na te gaan genieten van onze reis aan de hand van de grote hoeveelheid foto’s.